Online teaching

 

 Online teaching, though not a new strategy in tertiary education has become a widely used new mode of teaching strategy today in Sri Lankan schools.           

Time to eliminate the pandemic from the world is indefinite and, therefore, the inevitable choice is to live with it. Online teaching will continue to have its say in the learning-teaching process so long as the Pandemic frightens us with its presence. The challenge, therefore, is to design a quality online teaching mechanism. The objective of this article is to study the status of online education in Sri Lankan schools.

 Challenges in online education

Online education at school level emerged at a time when the system was not prepared for it, giving rise to a lot of challenges for school managers, teachers, pupils and parents. Teachers, not been adequately trained for the new mode, keep applying the traditional classroom teaching model, lecture method accompanied by chalk and talk method, even in teaching online, the digital platform. Some teachers, in the meantime, do not have adequate knowledge and skills about the novel and innovative techniques in handling the computer or the mobile phone in delivering lessons. Some schools can afford to supply the teachers with computers and some can’t. Schools without computers resort to the use of mobile phones. In a preliminary study done with an available sample of schools, it was revealed that there was a disparity in the training given to the teachers on online teaching. No island-wide or provincial mechanism was found on teacher training in the context specified here. . A few isolated initiatives taken to this effect was found ineffective.

 Learner challenges

Poor reception of signals, non-availability of laptops or mobile phones, inability to spend money on buying data are some of the problems that the learners face in online education. This problem becomes serious in the case of families where there are many school going children using phones simultaneously in learning. The lecture delivered by the teacher gets interrupted due to unstable internet connectivity . The learner who loses words, fragments and sentences in the delivery fails to comprehend the lesson being delivered. Visuals presented along with the lessons (if any) in mobile phones whose screen is narrow and resolution is poor are mostly of poor quality. Opportunities for the learner to get what they missed clarified are rare or minimum. Monitoring the learner and evaluating learner performances based on their feedback formatively is not possible in this mode.

Parents and caretakers 

 Income distribution in Sri Lanka is becoming wide resulting in a wide gap between haves and have-nots. Making any intervention in the poor reception of signals is something beyond parents’ involvement. Their job is to buy and provide data for their children. Many parents with more than one child find it difficult to buy data for their children. Teachers, even at the university level, complain that the learner participation in online lessons is not satisfactory. Even the learners who take part in lessons, it has been observed, drop the platform before the lesson is over. The tragedy is that all these learner types are expected to appear for examinations designed by one central authority. 

 Restructuring online education 

A simple survey into the online teaching in countries like Bangladesh, Pakistan, Malaysia and India reveal that the challenges they face in implementing online education at school level are almost similar to ours. Found two research done in Bangladesh and Malaysia aiming at ensuring the quality of online education. Some recommendations are applicable to our context too.

Ensuring high-speed internet facility has been a must in delivering a quality input to the learner, Poor reception and constant interruptions in online lessons due to the poor reception may demotivate and distract the learner in participating in online lessons.

Designing learner-friendly lessons taking into consideration the learner profiles of privileged and less privileged learners, their environmental and emotional factors also are necessary when ensuring a quality delivery. 

In some countries in our region, as revealed in a simple survey done by the writer, delivering online lessons appears to be more systematic. Assigning the learners with “preparation activities”, not limiting only to sending the online time table in advance has been an interesting practice. The prior preparation creates a readiness in the learner which is an essential requirement for learning. 

 Instead of delivering online lessons, uploading well-designed lessons in digital platforms like the Utube is identified to be a better practice.

 The potential of public media in enhancing the quality of online education should be investigated into ensuring a quality online education for all learners. A team of ICT experts can be hired island-wide in teacher training. Media, TV and radio, in particular, can be utilized in making the stakeholders aware of issues such as safety and safeguarding measures, in virtual learning tools.

Designing self-learning packages in print targeting the learning outcomes stipulated in syllabi and making them available for the learners can minimize problems in online teaching and learning 

It is high time for the authorities concerned to do an impact study on online education. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

මාර්ගගත අධ්‍යාපනය

 මාර්ගගත ඉගැන්වීම තෘතීයික අධ්‍යාපනයේ බහුලව යොදා ගත්  උපාය මාර්ගයක් වුව ද පාසල් අධ්‍යාපනයේ එය  බහුලව යොදා  ගැනීම ආරම්භ වන්නේ කොවිඩ් වසංගතයේ පැන නැගීමත් සමගය. කොවිඩ් වසංගතය  ලෝකයෙන් තුරන් වීමේ  කාලය අවිනිශ්චිත වන අතර එම නිසාම ඉගෙනීමේ ඉගැන්වීමේ ක්‍රියාවලියේදී අන්තර්ජාල ඉගැන්වීම ද අත් හැරිය නොහැකි විකල්පය බවට පත්ව ඇත.මෙහිලා අප මුහුණ දෙන අභියෝගය වන්නේ ගුණාත්මක මාර්ගගත ඉගැන්වීමේ යාන්ත්‍රණයක් සැලසුම් කිරීමයි.

 මාර්ගගත අධ්‍යාපනය එහ් පාර්ශව කරුවන් වන ගුරුවරු, ශීෂ්‍යයින්, දෙමාපියන්, හා පාසැල් කළමණා කරුවන්ට අභියෝග රැසක්  ලබා දෙමින් අප පාසල් පද්ධතියට අවතීර්ණ වූයේ ඒ සඳහා පද්ධතිය සූදානම් නොවි තිබූ අවධියකදීය.  සාම්ප්‍රදායික පන්ති කාමර ඉගැන්වීමේ  දේශණ ආකෘතිය සඳහා  හුරුවි සිටි ගුරුවරුන්ට මාර්ගගත ඉගැන්වීම ක්රමවේ ද පිළිබද පුහුණුවක් ලබා දී නොතිබිණ. පාසැල් දරුවන් සදහා  මාර්ගගත ඉගැන්වී‍මේ දී ද  ගුරුවරු  යොදාගන්නේ  සාම්ප්‍රදායික පන්ති කාමර ඉගැන්වීමේ ක්රමවේද යි.   බොහෝ ගුරුවරුන්ට පාසැල් දරුවන් සදහා  මාර්ගගත ඉගැන්වී‍මේ දී පරිගණකය හෝ ජංගම දුරකථනය හැසිරවීමේ දී ඉවහල් කොට ගත හැකි  නවෝත්පාදන ශිල්පීය ක්‍රම පිළිබඳ ප්‍රමාණවත් දැනුමක් හා නිපුණතාවයක් නොමැත. සම්පත් බහුලව ඇති ඇතම් පාසැල් වලට  ගුරුවරුන්ට පරිගණක ලබා දීමේ හැකියාව ඇතැත් බොහෝ  පාසල් වලට එම හැකියාව නැත. මවිසින් කළ සරල  අධ්‍යයනයක් මගින් පැහැදිලි වුයේ පාසල් පද්ධතියේ  මාර්ගගත ඉගැන්වීම පිළිබඳ  විශාල විෂමත්වයක් පවතින බවය.  ඉතා සුඵ වශයෙන් ගත් හුදෙකළා ප්රවෙශයන් කිපයන් හැරෙන්නට මාර්ගගත ඉගැන්වීම පිළිබඳ  ගුරුවරුන් අරබයා සැකසූ  දීපව්‍යාප්ත හෝ  හෝ පළාත්බද යාන්ත්‍රණයක් හමු නොවීය.

 

ඉගෙන ගන්නන් මුහුණ දෙන ගැටලු{×××

 

 සංඥා ලබා ගැනී මේ  දි පවතින අවහිරතා,  ලැප්ටොප්  පරිඝනක  හෝ ඡංගම දුරකතන  සපයා ගැනීමේ අපහසුතා හා  දත්ත මිළ දී ගැනීම සදහා මුදල් නොමැති වීම මාර්ගගත ඉගැන්වීමේ දී සිසුන් මුහුණ දෙන ප්රධාන ගැටඵවේ. මෙම ගැටළුව බරපතළ වන්නේ පාසැල් යන බොහෝ දරුවන් සිටින පවුල්වල  දරුවන් එකවර දුරකථන භාවිතයෙන්  ඉගෙන ගැනීමේදී ය. අස්ථායී අන්තර්ජාල පහසුකම නිසාවෙන් ගුරුවරයාගේ දේශනය අඛන්ඩව සිසුවාට සම්ප්රේෂණය නොවේ.  ජංගම දුරකථන තිරය  පටු වන අතර විභේදනය ද ()  දුර්වල ය. මාර්ගගත ඉගැන්වීමේ දී  දේශන වලදී  මඟ හැරුණු දේ ලබා ගැනීමට ඇති ඉඩ ප්රස්ථා ද අඩුය.

 

ආදායම් විෂමතාවය හා මාර්ගගත ඉගැන්වීම

 

 පෙර නොවු විරූ ආකාරයෙන් සමාඡයේ ඇත් නැති පරතරය විශාල වෙමින් පවතී. දුර්වල සංඥා   ලැබීමේ ප්රශණයේ දි  දෙමාපියන්ට  මැදිහත්වීක් කළ නොහැකි නමුදු  තම දරුවන් සඳහා දත්ත මිල දී ගැනීම ඔවුන් ගේ වගකීම වේ.  එක් පවුලක පාසැල් යන දරුවන්  කීප දෙනෙකු සිටිනා අවස්ථාවල  ඔවුන්ගේ දරුවන් සදහා  දත්ත සපයා දීමට තරම් වත්කමක් නැති දෙමාපියන් බොහෝය. මේ හේතුව නිසාදෝ මාර්ගගත ඉගැන්වීම සදහා සිසු සාභාගිත්වය සතුටුදායක නොවන බව   විශ්වවිද්‍්‍යාල මට්ටමින්  ද ලැබෙන පැමිණිල්ලකි. පාඩම අවසන් වීමට පෙර ඩිඡිටල් වේදිකාව හැර යන සිසුන් බොහෝය. කණගාටුවට කාරණය නම් අධ්‍යයන කටයුතු අවසන මේ සියඵ සිසුන්ට එකම පොදු විභාගයකට මුහුණ දීමට සිදුවීමයි.

 

  මාර්ගගත අධ්‍යාපනය ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීම

  බංග්ලාදේශය, පාකිස්තානය, මැලේසියාව සහ ඉන්දියාව වැනි රටවල පාසැල් මට්ටමේ මාර්ගගත අධ්‍යාපනය  පිළිබද කරණලද  සමීක්ෂණ  කීපයක් අධ්‍යයනය කිරීමේ දී  හෙළිවූයේ මාර්ගගත අධ්‍යාපනය ලබා දීමේ දි ඔවුන් ද අපද මුහුණ දෙන ගැටඵ වල පොදු බවය.සමීක්ෂණවල සදහන් ඇතම් යෝඡනා අපේ පරිසරයට ද අදාළ කොට ගත හැකි බව පෙ‍නේ .

 අධිවේගී අන්තර්ජාල පහසුකම් ස්ථාපිත කිරීම අන්තර්ජාල අධ්‍යාපනයේ ගුණාත්මකභාවය සදහා අත්‍යවශ්‍ය සාධකයකි. මේ සදහා ‍පුද්ගලික අංශයේ දායකත්වය ලබා ගැනීමට රාඡය මැදිහත්විය යුතුය. දුර්වල අන්තර්ඡාල සංඥා නිසාවෙන් දේශනයක් තුල හෝ පාඩමක් තුල සිදුවන නිරන්තර  අන්තර්ඡාල බිදවැටීම් නිසා සිසුවා අපහසුතාවයට පත්ව පාඩම අතහැර යයි.  

. ඉගෙනුම්කරුවන්ගේ පැතිකඩයන්  සැලකිල්ලට ගනිමින්  පාඩම් සැකසීම හා පැවැත්වී ම ද මෙහි ලා වැදගත්වේ. මෙහිදී සිසුවාගේ පාරිසරික සාධක , චිත්තවේගී  සාධක සැලකිල්ලට ගැනීම ද වැදගත්වේ. ගුණාත්මක මාර්ගගත අධ්‍යාපන ක්රියාවලියක් සැලසුම් කිරීම සදහා මෙම සාධක සැලකිල්ලට ගැනීම අත්‍යවශ්‍ය වේ.

  ලේඛකයා විසින් සිදු කරන ලද සමීක්ෂණයකට අනුව අපේ කලාපයේ සමහර රටවල මාර්ගගත අධ්‍යාපනය ගුණාත්මකබවින් ඉහළ බව පෙනේ.  සිසු පූර්ව සූදානම ඉගෙනුම් ඉගැන්වීම් ක්රියාවලියේදි අත්‍යවශ්‍ය සාධකයකි . එමනිසා  කල්තියා මාර්ගගත කාලසටහන දරුවාට  යැවීමට පමණක් සීමා නොවී , පාඩමට අදාළ ක්රියාකාරකම් මාර්ගගත පාඩමට කලින් පවරා ඒ මත පදනම්ව මාර්ගගත පාඩමට පිවිසීම ඵලදායී වේ.   විද්වත් මණඩලයක අධීක්ෂණයෙන්, සැකසු පාඩම් දකෙසබැ ක්රමයට ලබා ගතහැකි වන සේ සැලසුම් කිරීම මගින් පාඩම්වල ගුණාත්මක බව, සැම දෙනෙකුට ම ලබාගතහැකි බව තහවුරු කොට ගත හැකි වේ. යූ ටියුබ්  වැනි අන්තර්ජාල වේදිකා මේ සදහා උපයෝගී කොට ගත හැක.

මාර්ගගත අධ්‍යාපනයට සම්බන්ධ සියඵ පාර්ශවයන් යහපත්  අන්තර්ඡාල භාවිතය , අන්තර්ඡාල භාවිතයට අදාළ ආචාර ධර්ම වැනි දේ පිළිබද දැනුවත් කිරීම රූපවාහිණිය, ගුවන්විදුලිය වැනි මාධ්‍යය උපයෝගී කොට ගෙන කළ යුතුය.  මාර්ගගත අධ්‍යාපනයට සමගාමීව සැකසු ස්වයං ඉගෙනුම් කට්ටල සිසුවාට ලබාදීම මගින් ලත් දැනුම වඩාත් තහවුරු වීමක් සිදුවේ.මෙය මාර්ගගත ඉගෙනුමට ආදාළ බොහෝ ප්රශණවලට විසදුම් සපයනු ඇත.

 

මාර්ගගත අධ්‍යාපනය පිළිබද පසුවිපරම් අධ්‍යයනයක් සිදු කිරීමට සුදුසු කාලය පැමිණ තිබේ.